20 Eylül 2012 Perşembe

HANİ BAZEN YORULUR YA İNSAN…


İnsan yaşadığı duyguların derinliğinden midir, yoksa yaşadıklarının etkisinde çok kaldığından mıdır; şarkılardan bir başka etkilenir. Gün gelir en masum şarkıda göz yaşlarına main olamazken, gün gelir içi öyle çoşar ki en hüzünlü şarkıyı bile tebessüm ederek dinler.

İşte ben de duygu yoğunluğumun çok olduğu zamanlarda müzik dinlemeyi seviyorum. O an ki ruh halime uygun şarkılara denk geldiğimde ise en çok sözlerine takılıyorum. Bazen nakaratına, bazen bir satırına, bazen de tek bir sözcüğüne…

Hayat zorlu bir yokuş…

Tırmanırken yüklerinizden kurtulamazsanız eğer, adım atamaz hale gelirsiniz bir süre sonra. Zirve her adımınızda daha bir uzaklaşır sanki sizden; yol ayaklarınızın altından kayarken gerisin geri…

Akışına bıraktığımız ve artık yorulduğumuzu hissettiğimiz zamanlarda; ya kapı duvarsa her verilen sözde ya da sıcak bir demirse tutulmayan avuçlamaya çalıştığınız her şey?

Yorulmaz mı yüreğiniz?

Yoksa zaten yorgun yüreğinizle onca yenilgiye, onca pes etmeye inat hala bir umutla sarılır mısınız hayata yeniden?

Yeniden ve aşkla? Nereden ne zaman geleceğini bilemediğiniz; ama hep gönülden istediğiniz o sevgi dolu elin, elinizi sımsıkı tutmasını ve hiç bırakmamasını umut ederek...

Belki kendinize bile itiraf edemediğiniz gerçeğiniz olmaz mı bu düşünceler? Sadece bir hayal olsa bile, her hayalinize umutla sarılmaz mısınız siz de?

Ne zamandır dinliyorum Sıla’nın ‘’Yoruldum’’ şarkısını. Sözler, yorum çok güzel ve her defasında bir başka yerden sızlatıyor kalbimi.

 ‘’ Ben yoruldum
    Söyle senin gücün var mı hala
    Kac yenilgi var
    Söyle ömürde Allah aşkına ‘’

Çok mu sıcak demiri tuttu bu ellerim ki artık dağlanan ellerimin acısını duymuyorum bilemedim. Her bir kapı, devasa bir duvar olup önüme setler çektiğinde, verilen sözler tek tek unutulduğunda, hatta hiç söylenmemiş sayıldığında; yaşanan o derin sızıyla boy ölçüşebilir mi acılarım, kestiremedim.

İşte o anlarda öyle düşünceler gelir ki aklınıza… nakarata takılır diliniz, kalbiniz…

   ‘’Akışına bıraktım gidiyorum,
     Sonu hayır mı şer mi bilemiyorum’’

Doğrusunu yanlışını düşünmeden yol almak, en azgın dalgalarla boğuşmak,  o deli rüzgarda savrulmak, belki de kaybolup gitmek bir yaprak misali… Yeni huzur dolu bir maviliğe yelken açmanın dayanılmaz arzusunu duyarken bir yandan… Binlerce düşünce yumağının içinde bir o yana bir bu yana…

Hani bazen çok yorulur ya insan tüm bu duygu yumağından… düşünmeden hareket etmek ister, içindeki çılgın sesine uyup ve her şeyi unutup; ama ya sonrası? Hepimizi korkutan, hayallerimizi ertelememize neden olan da bu değil mi zaten? Yarım kalan hayallere bir başka zaman devam etmek ise tek tesellimiz.

Peki ya ertelediklerimiz bizi beklemezse? Peki ya bir daha o kadar şanslı olamazsak? Şimdi avuçlarımızın arasındakini; yarın olup, biz kendimizi daha hazır hissettiğimizde bulamazsak? Tüm bu sorulara verecek cevabımız varsa, bırakalım hayaller yerinde kalsın. Ama ya yoksa… İşte bunun cevabı sadece kalplerimizde.

Çok yorulduğunuzda, hayatın üstünüze üstünüze geldiğini hissettiğinizde siz de benim gibi yapın ve müzik dinleyin. Belki bazı şarkılar anılarınızı depreştirecek, kabuk tutan yaralarınızı kanatacak ama olsun, bir süre sonra kendinizi eskisinden çok daha iyi hissedeceksiniz.

Hayatın her şeye rağmen yaşanılası tüm güzelliklerinde buluşmak ve buluşturmak dileğimle… Sevginin ve aşkın büyüsü sarsın etrafınızı…

Sevgiyle kalın.
Belgin ERYAVUZ

29.08.2012


5 yorum:

  1. Çok güzel olmuş makalen Belgin'cim kalemine, yüreğine, emeğine sağlık.. Kendimden kesitler buldum içerisinde.. Bazen yorulduğumu hissediyorum bende. Aslında yorgunluğum; umudumun zaman zaman kırılmasıdan. Sanırım hayata kırgınım biraz hüzün bahçemdeki çiçeklerin solduğunu gördüğüm zaman. Tüm yaşananlara rağmen hayat küçük mucizelerini gösterip nefes veriyor ya insana işte tekrar bağlanıveriyorsun yaşama.. Hayat böyle bir şey işte..

    YanıtlaSil
  2. Yazınız için çok teşekkürler Ablacığım.. Ben bile bazen yorulduğumu hissediyorum.. Bazen diyorum yaşam her zaman yorar mı insanı diye.. Her zaman bir şeyleri tamamlamak isteriz, bitsin isteriz, ama her gün yeni bir iş gelir peşinden bitmek bilmez.. Yazınızda kendimi buldum. Emeğinize düşüncelerinize sağlık......

    Sevgilerimle,

    MURAT ARSLAN

    YanıtlaSil
  3. Ya şarkı dinlemekle geçmiyorsa ya dinledikçe da kötü oluyorsak ya ben eski ben nerdeyim diyorsak bilmiyorum... yeni bir başlangıç yapıcam bugün umarım kısa sürede eski halime döner,iyi olurum.

    YanıtlaSil
  4. ne de güzel , ne de yorgun anlatılmış... yorulmak çok umut etmenin mi bir sonucu mudur...

    YanıtlaSil
  5. Hayat tamamen anlattığın gibi ... insan kendini zaman zaman tükenmiş hissedebiliyor... Hele yaşı ilerlemişse artık her şeyi bırakıp gitmek dinlenmek, yada değiştirmek istiyor... Sonra nasıl oluyor bilmiyorum o duygular siliniyor üzen yoran şey önemini kaybediyor ve artık sadece kendin için yaşayacağını, her şeyi kendin için yaptığın aldanışı içinde yeni bir enerjiyle yola kaldığın yerden devam ediyorsun...Ta ki Tanrı tamam artık deyinceye kadar...

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...